Hoe intrigerend het witte balkvolume in de landelijke omgeving ook mag zijn, deze woning is in eerste instantie ontworpen vanuit het inwendige. De woonkamer moest zoals een cockpit zijn waarin zowel voorwaarts als zijdelings het landschap geobserveerd kan worden. De reden hiervoor was de destijds schitterende bouwplek die is gelegen aan de rand van de Vlaamse Ardennen en die uitkijkt over een lager gelegen ongeschonden kleine vallei.

Gezien de onvoldoende draagkracht van de bodem werd in de helling van het terrein een put gemaakt en horizontaal weer aangevuld met lichte argexkorrels zodat het daarop rustend bouwvolume zich als het ware in de helling inschuift. Door het gewicht van de hoeveelheid weggenomen grond af te trekken van het gewicht van de woning wordt de grondbelasting gereduceerd waardoor duurdere bijzondere funderingstechnieken konden vermeden worden. Door de sleuf niet aan te vullen ontstaat tevens een vrij rank hoog volume zonder boven de naastliggende gebouwen uit te steken. De dragende constructie van het gebouw betstaat uit vijf stalen portieken gemonteerd op de omgekeerde randbalken van een 25 cm dikke algemene funderingsplaat in gewapend beton. De onderste helft van deze stalen portieken worden aangevuld met metselwerkwanden waardoor tevens een windverband ontstaat. Het bovendeel van de staalconstructie wordt ingevuld met een houten structuur die bekleed wordt met een 16 mm dikke steenachtige plaat waarop een isolatie afgewerkt met een witte bepleistering. Deze bepleistering is ook op de bakstenen wanden uitgevoerd waardoor een monoliet volume ontstaat.

Door deze lichte bovenstructuur wordt het mogelijk om op het tussenniveau waar gewoond wordt volledig rondom een beglazing voorzien. Enkel een 80 cm hoge en 30 cm brede borstwering geeft een beschermend gevoel t.o.v. de overweldigende buitenruimte, best te vergelijken met de veilige wanden van de romp van een sloep: ga je op de bodem liggen dan zie je nog enkel het spel van wolken en zon in de oneindige lucht. De bovenverdieping waar 4 kleine slaapkamers grenzen aan de kopse, volledig van glas voorziene wanden met middenin een badkamer krijgt een intiemer karakter door de 2 volledig gesloten lange zijwanden. De meer gesloten benedenruimte die enkel licht krijgt via de inkomdeur, de naastliggende vensters en een gleuf in het plafond herbergt een overdekte buitenruimte, een berging en een grotere ruimte die deels als inkom dienstig is en deels een onbepaalde bestemming heeft. Ze wordt afhankelijk van de behoefte gebruikt als werkatelier, als stapelplaats, als bureau, als speelruimte voor de kinderen enz.

As intriguing as the white bar volume in the rural environment may be, this house was primarily designed from the inside. The living room had to be like a cockpit in which the landscape can be observed both forward and sideways. The reason for this was the beautiful construction site at the time, which is located on the edge of the Flemish Ardennes and which overlooks an unspoilt small valley below.

In view of the insufficient bearing capacity of the soil, a well was made in the slope of the site and horizontally supplemented with light argex granules so that the building volume resting on it slides into the slope, as it were. By subtracting the weight of the amount of soil removed from the weight of the house, the soil load is reduced, so that more expensive special foundation techniques could be avoided. By not filling the trench, a fairly slender high volume is also created without protruding above the adjacent buildings. The load-bearing structure of the building consists of five steel porches mounted on the inverted beams of a 25 cm thick reinforced concrete general foundation slab. The lower half of these steel porches are supplemented with masonry walls, which also creates a wind bracing. The upper part of the steel construction is completed with a wooden structure that is covered with a 16 mm thick stone-like plate on which an insulation is finished with a white plaster.

This plastering has also been carried out on the brick walls, creating a monolithic volume. This light superstructure makes it possible to provide glazing completely around the intermediate level where people live. Only an 80 cm high and 30 cm wide parapet gives a protective feeling compared to the overwhelming outdoor space, best compared to the safe walls of the hull of a sloop: if you lie on the bottom, you only see the play of clouds and sun in the infinite sky. The upper floor, where 4 small bedrooms are adjacent to the end, fully glazed walls with a bathroom in the middle, gets a more intimate character due to the 2 fully closed long side walls. The more closed downstairs space that only receives light through the entrance door, the adjacent windows and a groove in the ceiling, houses a covered outdoor space, a storage room and a larger space that partly serves as an entrance and partly has an indefinite purpose. Depending on the needs, it is used as a workshop, as a warehouse, as a desk, as a play area for the children, etc.