Passief-woning.

Gelegen achter, de aan het straat palende, bebouwde percelen, bevindt zich nog een bouwperceel, volledig omsloten in de kern van een bouwblok. Bedoeling was een bescheiden, met de omgeving harmoniërend, bouwvolume op te trekken. Geen in het oog springend modern bouwblok - maar een huis zoals een kind het zou tekenen.
Omliggende bebouwing bestaat hoofdzakelijk uit een gelijkvloers plus dak. Deze typologie, eigen aan de typisch Belgische verkaveling, wordt gerespecteerd waardoor de woning zich naadloos en onopvallend tracht in te bedden in omgeving. Maar ook poogt de architectuur zich te onderscheiden door subtiele nuances. Zo is de nok van het schilddak uit het centrum verschoven waardoor de vier dakvlakken elk een verschillende hellingshoek en vorm verkrijgen. De bekleding van gevels en dak is identiek waardoor een soort abstractie ontstaat: de buitenhuid die afgewerkt is met leien wordt een lichtgrijze homogene schil die een hel wit interieur herbergt. Dat hel wit wordt hier en daar gebroken met enkele kleurvlakken. Gezien de nood aan extreem goede isolatie dient de verhouding open - gesloten beperkt te worden.
Er werd geopteerd om de vensters niet te spreiden maar eerder te concentreren in oost en zuidzijde. Daar neemt de woning in de winter zijn warmte en creëert een riant open gevoel, contrasterend met de overige volledige gesloten wanden en dakvlakken.
Inwendig resulteert dit in een extreme openheid op gelijkvloers, in het woongedeelte, terwijl de ruimte op de verdieping onder het dakvolume, waar een soort tweede living voorzien is, een geborgenheid garandeert. Via een open vide weerkaatst beneden de bijna witte vloer en wanden het licht naar de bovengelegen gesloten verdieping. Op deze verdieping geeft een hoog geplaatst dakvenster een geraffineerd tegenlicht hoog in de nok.

passive house.

Located behind the built-up plots adjoining the street, there is another building plot, completely enclosed in the core of a building block. The intention was to build a modest building volume in harmony with the environment. Not an eye-catching modern building block - but a house as a child would draw it.
Surrounding buildings mainly consist of a ground floor plus a roof. This typology, typical of the typical Belgian parcelling, is respected, so that the house tries to embed itself seamlessly and unobtrusively in the environment. But the architecture also tries to distinguish itself through subtle nuances. For example, the ridge of the hipped roof has shifted out of the center, so that the four roof surfaces each have a different angle of inclination and shape. The facade and roof cladding is identical, creating a kind of abstraction: the outer skin, which is finished with slate, becomes a light gray homogeneous shell that houses a bright white interior. That bright white is broken here and there with a few areas of color. Given the need for extremely good insulation, the open - closed ratio should be limited. It was decided not to spread the windows but rather to concentrate them in the east and south sides. There the house takes its heat in winter and creates a spacious open feeling, contrasting with the other fully closed walls and roof surfaces. Internally, this results in an extreme openness on the ground floor, in the living area, while the space on the floor under the roof volume, where a kind of second living room is provided, guarantees a sense of security. The light reflects off the almost white floor and walls through an open loft to the closed floor above. On this floor, a high roof window provides a sophisticated backlight high in the ridge.